طراحی پوستر انتزاعی

خط عمودی که شبیه میله های زندان هستند، تابوت را تداعی می کنند و پیام ارتباط مرگ با زندان یا محدودیت هایی که به مرگ ختم می شود، اشاره می کند.
دست هایی که از میان خطوط بیرون آمده اند، حس تلاش برای رهایی از این محدودیت ها یا پذیرش اجباری سرنوشت را القا می کنند.
رنگ سیاه نماینده مرگ و پایان است، در حالی که سفید نشان دهنده خلوص حقیقت و شاید پذیرش واقعیت مرگ باشد. این تضاد به خوبی نشان دهنده دوگانگی زندگی و مرگ است.
این اثر به بیننده یادآور می شود که مرگ، شاید مانند زندانی است که همه ما به سمت آن کشیده می شویم؛ گریزناپذیر، اما شاید بخشی طبیعی از چرخه زندگی.